BMW producent motocykli,
W 1919 roku w wyniku połączenia dwóch fabryk samolotów powstała spółka Bayerische Flugwerke Motoren, przemianowana w rok później na Bayerische Motoren Werke AG. Siedzibą firmy było Monachium. Początkowo produkowano tu m. in. silniki motocyklowe o pojemności skokowej 496 cm3, kupowane przez mniej lub bardziej znane firmy, jak: Victoria, Bison, SBD, SMW Henniger i inne. Pierwszy seryjnie produkowany motocykl własnej konstrukcji z niebiesko-białym znakiem BMW na zbiorniku paliwa, pojawił się dopiero w 1923 roku. Był to model R 32, prekursor rozwiązań (rama rurowa, przeciwbieżny silnik ustawiony poprzecznie do osi pojazdu i zblokowany ze skrzynią biegów, napęd tylnego koła wałkiem z przegubami) charakterystycznych później dla tej marki.
W 1924 roku inż. Schleicher skonstruował motocykl, który od pierwszego modelu różnił się górnozaworowym silnikiem. Była to BMW R 37 o pojemności także 500 cm3, lecz mocy zwiększonej do 11,5 kW (16 KM). W następnym roku pojawił się jednocylindrowy typ R 39 — górnozaworowy, o pojemności 250 cm3, zaś w 1926 roku powstał turystyczny model R 42, osiągający moc 8,7 kW (12 KM) z 500 cm3. Pod koniec lat dwudziestych wyprodukowano słynną dwucylindrową 750 — zdobywczynię wielu światowych rekordów.
W latach trzydziestych firma BMW kontynuuje koncepcję konstrukcyjną modelu R 32 – wprowadzając jednak zmiany w podwoziu. W 1929 roku zmieniono ramę z rurowej na tłoczoną, zaś w 7 lat później wprowadzono z powrotem ramy rurowe (od tego czasu produkowano motocykle z dwoma rodzajami ram). W 1936 roku wprowadzono do produkcji seryjnej widelec teleskopowy w zawieszeniu przedniego koła a w dwa lata później także i w tylnym.
Pojazdy tej marki były znane z walorów trakcyjnych i niezawodności, co decydowało o ich sukcesach w konfrontacji z innymi pojazdami. Do wyścigów przygotowano w BMW specjalne maszyny z silnikami o pojemności skokowej 350 cm3, 500 cm3 i 750 cm3, z rozrządem górnozaworowym, wałkiem w głowicy i sprężarką (w modelach 500 i 750), osadzoną na czopie wału korbowego.
W dniu 9 września 1929 roku monachijczyk Ernest Henne na motocyklu BMW 750 ze sprężarką przekroczył koło Ingolstadtu granicę prędkości 200 km/h i ustanowił rekord świata dla motocykli osiągając 216,05 km/h. W dziewięć lat później „przeleciał” na motocyklu BMW 500 ze sprężarką odcinek autostrady między Monachium a Ingolstadtem z prędkością 279,5 km/h, ustanawiając kolejny rekord światowy, który utrzymał się do 1950 roku.
Za największy sukces BMW w wyścigach motocyklowych uważa się zwycięstwo z 1939 roku, kiedy to Georg Meier wygrał (jako pierwszy i jedyny niemiecki zawodnik) znany angielski wyścig Tourist Trophy na wyspie Man. W tym samym roku Meier uzyskał tytuł mistrza Europy w klasie do 500 cm3.
W okresie poprzedzającym II wojnę światową i podczas wojny produkowano w BMW także terenowe motocykle o pojemności 750 cm3 (Sahara) z wózkiem, którego koło było również napędzane.
W latach sześćdziesiątych produkcja motocykli uległa zmniejszeniu, a następnie ograniczeniu do ciężkich modeli 500 cm3, 600 cm3 i 750 cm3, później tylko do 900 cm3 i 980 cm3, bowiem w centrum zainteresowania firmy znalazły się samochody osobowe. Od 1969 roku produkcję motocykli przeniesiono do zakładu w Spandau w Berlinie Zachodnim.